چرا در روابط عاشقانه، یک نفر بیشتر عشق میدهد؟
احساس عدم تعادل در روابط عاشقانه، یک تجربه رایج اما ناخوشایند است. اغلب، یکی از طرفین حس میکند که بیشتر از دیگری تلاش میکند، بیشتر فداکاری میکند و بیشتر به رابطه اهمیت میدهد. این حس میتواند منجر به نارضایتی، خشم و فروپاشی رابطه شود. اما چرا این اتفاق میافتد؟ دلایل متعددی میتوانند در ایجاد این حس نقش داشته باشند. شناسایی این عوامل، گام مهمی در جهت حل مشکل و ایجاد یک رابطه سالمتر و متوازنتر است.
- ✅
تفاوت در نیازهای عاطفی:
هر فرد نیازهای عاطفی متفاوتی دارد. ممکن است یکی از طرفین به توجه و ابراز علاقه بیشتری نیاز داشته باشد. - ✅
سبکهای دلبستگی ناسالم:
سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی یا مضطرب) میتواند منجر به رفتارهایی شود که حس عدم تعادل را ایجاد میکند. - ✅
ترس از صمیمیت:
گاهی اوقات یکی از طرفین به دلیل ترس از صمیمیت، ناخودآگاه از درگیر شدن کامل در رابطه خودداری میکند. - ✅
عدم مهارتهای ارتباطی:
ناتوانی در بیان نیازها و خواستهها به طور واضح و موثر میتواند منجر به سوءتفاهم و نارضایتی شود. - ✅
تصورات اشتباه از عشق:
باورهای غیرواقعی در مورد عشق و رابطه، مانند “عشق یعنی فداکاری بی قید و شرط”، میتوانند انتظارات غیرمنطقی ایجاد کنند. - ✅
وجود الگوهای رفتاری تکراری از روابط قبلی:
ممکن است ناخودآگاه الگوهای ناسالمی از روابط قبلی را در رابطه فعلی تکرار کنیم. - ✅
سطح تعهد متفاوت:
شاید یکی از طرفین نسبت به آینده رابطه کمتر متعهد باشد. - ✅
مشکلات شخصی و استرس:
مشکلات شخصی، مانند استرس شغلی یا خانوادگی، میتوانند بر توانایی فرد در برقراری ارتباط و سرمایهگذاری در رابطه تأثیر بگذارند. - ✅
نبود مرزهای سالم:
ناتوانی در تعیین و حفظ مرزهای شخصی میتواند منجر به این شود که یکی از طرفین احساس کند که دائماً در حال از خودگذشتگی است. - ✅
اعتماد به نفس پایین:
فردی با اعتماد به نفس پایین ممکن است دائماً در تلاش برای اثبات ارزشمندی خود باشد و بیش از حد تلاش کند. - ✅
نادیده گرفتن نیازهای خود:
فردی که دائماً نیازهای خود را نادیده میگیرد و فقط به نیازهای طرف مقابل توجه میکند، احساس فرسودگی و نارضایتی خواهد کرد. - ✅
اختلاف در اولویتها و ارزشها:
اگر اولویتها و ارزشهای اساسی دو طرف با یکدیگر همخوانی نداشته باشد، ممکن است یکی از طرفین احساس کند که برای حفظ رابطه مجبور به مصالحه دائمی است. - ✅
تغییر در شرایط زندگی:
تغییرات بزرگ در زندگی، مانند نقل مکان، تغییر شغل یا تولد فرزند، میتواند تعادل رابطه را بر هم بزند. - ✅
سوء استفاده عاطفی:
در برخی موارد، این عدم تعادل ناشی از سوء استفاده عاطفی است که در آن یک طرف به طور سیستماتیک طرف دیگر را کنترل و دستکاری میکند. - ✅
نبود قدردانی:
وقتی تلاش های یک طرف نادیده گرفته شده یا قدردانی نشود، باعث می شود احساس کند بیشتر می دهد.
باید با طرف مقابل خود با صداقت و صمیمانه صحبت کنید و سعی کنید نیازها و دیدگاههای او را درک کنید.
1. عدم توازن در ابراز عشق و علاقه
یکی از دلایل اصلی این احساس، تفاوت در نحوه و میزان ابراز عشق و علاقه است.ممکن است یک طرف به طور مداوم از کلمات محبتآمیز، هدایا یا انجام کارهای محبتآمیز استفاده کند، در حالی که طرف دیگر کمرنگتر عمل میکند.این عدم توازن میتواند باعث شود که فرد پرکار احساس کند بار سنگینی بر دوش دارد و به تنهایی برای حفظ رابطه تلاش میکند.باید هر دو طرف در مورد زبان عشق یکدیگر اطلاعات داشته باشند و سعی کنند به روشی که برای طرف مقابل معنیدار است، عشق خود را ابراز کنند.
گاهی اوقات، تفاوت در زبان عشق به اشتباه به عنوان عدم علاقه تلقی میشود.
مثلا، یک نفر ممکن است لمس فیزیکی را نشانه عشق بداند، در حالی که دیگری از طریق دریافت هدایا احساس محبوبیت میکند.شناخت این تفاوتها و تلاش برای برآورده کردن نیازهای عاطفی یکدیگر، کلید حل این مشکل است.ارتباط موثر در این زمینه حرف اول را میزند.بدون صحبت کردن در مورد انتظارات و احساسات، سوء تفاهمها اجتنابناپذیر خواهند بود.
2. تفاوت در میزان سرمایهگذاری عاطفی
سرمایهگذاری عاطفی به میزان انرژی و توجهی اشاره دارد که هر فرد در رابطه صرف میکند.این شامل گوش دادن فعال، همدلی، حمایت عاطفی و در دسترس بودن است.وقتی یک طرف به طور مداوم نقش شنونده و حامی را ایفا میکند، در حالی که طرف دیگر کمتر مشارکت میکند، این عدم توازن میتواند باعث خستگی و سرخوردگی شود.سرمایهگذاری عاطفی یک خیابان دو طرفه است و هر دو طرف باید به طور فعال در آن شرکت کنند.این بدان معناست که باید در مورد احساسات و نگرانیهای طرف مقابل پرسید، به نیازهای او توجه کرد و در زمانهای سخت از او حمایت کرد.
اگر یکی از طرفین به طور مداوم از این مسئولیت شانه خالی کند، رابطه به سمت یک طرفه شدن پیش خواهد رفت.
ابراز قدردانی از تلاشهای عاطفی طرف مقابل نیز به تقویت این حس تعادل کمک میکند.
3. الگوهای رفتاری گذشته و سبکهای دلبستگی
تجربههای گذشته و سبکهای دلبستگی (وابسته، اجتنابی، ایمن) میتوانند تاثیر عمیقی بر نحوه تعامل افراد در روابط عاشقانه داشته باشند.مثلا فردی با سبک دلبستگی وابسته ممکن است به طور مداوم به دنبال تایید و اطمینان از طرف مقابل باشد، در حالی که فردی با سبک دلبستگی اجتنابی ممکن است از صمیمیت و تعهد دوری کند.این تفاوتها میتواند منجر به احساس نابرابری در رابطه شود، زیرا یکی از طرفین به طور مداوم در حال تلاش برای جلب توجه و محبت است، در حالی که دیگری در حال عقبنشینی است.شناخت سبک دلبستگی خود و طرف مقابل، اولین قدم برای ایجاد یک رابطه سالمتر است.
درمان و مشاوره میتواند به افراد کمک کند تا الگوهای ناسالم دلبستگی خود را شناسایی کرده و رفتارهای سازندهتری را یاد بگیرند.
همچنین باید در مورد تجربیات گذشته خود با طرف مقابل صحبت کنید و به او اجازه دهید تا بفهمد که چرا به این شکل رفتار میکنید.این شفافیت میتواند به کاهش سوء تفاهمها و ایجاد همدلی بیشتر کمک کند.
4. توقعات غیرواقعی
توقعات غیرواقعی از رابطه و طرف مقابل میتوانند یکی از عوامل اصلی احساس نابرابری باشند. اگر فردی انتظار داشته باشد که طرف مقابل دائماً در دسترس باشد، تمام نیازهای او را برآورده کند یا همیشه با او موافق باشد، احتمالاً ناامید خواهد شد. هیچکس کامل نیست و هیچ رابطهای بدون چالش و اختلاف نظر نیست. داشتن توقعات واقعبینانه به افراد کمک میکند تا قدر تلاشهای طرف مقابل را بدانند و از سرزنش و انتقاد بیمورد خودداری کنند. باید انتظارات خود را بررسی کنید و ببینید آیا آنها منطقی و منصفانه هستند یا خیر. از خود بپرسید که آیا این انتظارات را در روابط دیگر خود نیز دارید یا خیر و آیا واقعاً قابل برآورده شدن هستند.
5. عدم تعادل در قدرت
عدم تعادل در قدرت در رابطه میتواند به شکلهای مختلفی ظاهر شود، از جمله قدرت مالی، اجتماعی یا عاطفی. وقتی یکی از طرفین قدرت بیشتری دارد، ممکن است ناخواسته از این قدرت برای کنترل یا دستکاری طرف مقابل استفاده کند. این عدم تعادل میتواند باعث شود که طرف ضعیفتر احساس کند که حق و حقوق او نادیده گرفته میشود و رابطه به نفع طرف قدرتمندتر پیش میرود. شناسایی عدم تعادل در قدرت، اولین قدم برای اصلاح آن است. باید هر دو طرف به این موضوع آگاه باشند و برای ایجاد تعادل تلاش کنند. این میتواند شامل صحبت کردن در مورد مسائل قدرت، تقسیم مسئولیتها به طور عادلانه و احترام گذاشتن به نظرات و نیازهای یکدیگر باشد. در برخی موارد، ممکن است نیاز باشد که از یک متخصص کمک بگیرید تا به شما در ایجاد یک رابطه برابرتر کمک کند.
6. احساس گناه و جبران گذشته
گاهی اوقات، یک طرف در رابطه احساس گناهی نسبت به اشتباهات گذشته خود دارد و سعی میکند با دادن بیش از حد، این اشتباهات را جبران کند. این رفتار میتواند ناخودآگاه باشد و از یک احساس عمیق پشیمانی ناشی شود. در حالی که تلاش برای جبران اشتباهات گذشته قابل تحسین است، دادن بیش از حد میتواند منجر به ایجاد یک رابطه ناسالم و نامتعادل شود. بهتر است به جای دادن بیش از حد، به طور مستقیم با اشتباهات گذشته خود روبرو شوید و سعی کنید به طور با صداقت با طرف مقابل صحبت کنید و عذرخواهی کنید. بخشش خود و طرف مقابل، کلید رهایی از احساس گناه و ایجاد یک رابطه سالمتر است. مشاوره نیز میتواند در این زمینه کمک کننده باشد.
7. نیاز به کنترل
در برخی روابط، یک طرف نیاز شدیدی به کنترل دارد و سعی میکند تمام جوانب زندگی طرف مقابل را تحت تاثیر قرار دهد.این رفتار میتواند ناشی از ترس، ناامنی یا یک الگو رفتاری آموخته شده باشد.نیاز به کنترل میتواند به شکلهای مختلفی ظاهر شود، از جمله تلاش برای تصمیمگیری به جای طرف مقابل، انتقاد مداوم یا محدود کردن آزادی او.این رفتار میتواند باعث شود که طرف مقابل احساس خفگی، بیارزشی و نادیده گرفته شدن کند.باید فرد کنترلگر به مشکل خود اعتراف کند و برای تغییر رفتار خود تلاش کند.
درمان و مشاوره میتواند به او کمک کند تا ریشه این نیاز را شناسایی کرده و راههای سالمتری برای مدیریت احساسات و برقراری ارتباط با دیگران را یاد بگیرد.
همچنین باید طرف مقابل حد و مرزهای خود را تعیین کند و به فرد کنترلگر اجازه ندهد که از این مرزها عبور کند.
8. احساس مسئولیت بیش از حد
گاهی اوقات، یک طرف در رابطه احساس میکند که مسئول خوشحالی و رفاه طرف مقابل است و سعی میکند تمام نیازهای او را برآورده کند. این احساس مسئولیت بیش از حد میتواند ناشی از یک تمایل عمیق برای کمک به دیگران یا ترس از دست دادن طرف مقابل باشد. در حالی که مراقبت از طرف مقابل و کمک به او در مواقع نیاز مهم است، بر عهده گرفتن تمام مسئولیتهای او میتواند منجر به فرسودگی و ایجاد یک رابطه ناسالم شود. هر فرد مسئول خوشحالی و رفاه خود است و نباید این مسئولیت را به دوش دیگری بیندازد. باید حد و مرزهای خود را تعیین کنید و به طرف مقابل اجازه دهید تا مسئولیتهای خود را بر عهده بگیرد. بهتر است به جای حل مشکلات طرف مقابل، او را در یافتن راه حل یاری دهید.
9. عدم برقراری ارتباط موثر
عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر، یکی از شایعترین دلایل بروز مشکلات در روابط عاشقانه است. وقتی زوجها نمیتوانند به طور با صداقت، شفاف و محترمانه با یکدیگر صحبت کنند، سوء تفاهمها، اختلافات و احساس نابرابری افزایش مییابد. برقراری ارتباط موثر شامل گوش دادن فعال، بیان احساسات و نیازها، و حل مسائل به طور سازنده است. باید هر دو طرف برای یادگیری مهارتهای ارتباطی تلاش کنند و در هنگام صحبت کردن با یکدیگر، صبور، همدل و محترم باشند. 
یادگیری هنر گوش دادن فعال و همدلی، میتواند تاثیر شگرفی در بهبود روابط داشته باشد.
10. مقایسه با روابط دیگران
مقایسه رابطه خود با روابط دیگران، یکی از بدترین کارهایی است که میتوانید انجام دهید. هر رابطهای منحصر به فرد است و دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود است. مقایسه میتواند باعث شود که شما بر روی کمبودهای رابطه خود تمرکز کنید و از جنبههای مثبت آن غافل شوید. به جای مقایسه، بهتر است بر روی بهبود رابطه خود تمرکز کنید و سعی کنید آن را به بهترین شکل ممکن بسازید. به جای حسرت خوردن به روابط دیگران، قدر رابطه خود را بدانید و برای حفظ و تقویت آن تلاش کنید. هر زوجی داستان منحصر به فرد خود را دارد و نباید خود را با دیگران مقایسه کرد.
11. کمبود وقت و توجه
در دنیای پرمشغله امروزی، کمبود وقت و توجه میتواند یکی از عوامل اصلی احساس نابرابری در روابط عاشقانه باشد.وقتی یک طرف به دلیل کار، تحصیل یا سایر تعهدات، وقت و توجه کافی به طرف مقابل اختصاص نمیدهد، ممکن است او احساس کند که نادیده گرفته شده است و به اندازه کافی مهم نیست.باید برای رابطه خود وقت بگذارید و به طرف مقابل نشان دهید که برای شما مهم است.میتوانید با برنامهریزی قرارهای عاشقانه، انجام فعالیتهای مشترک و اختصاص دادن زمان اختصاصی برای صحبت کردن با یکدیگر، این مشکل را حل کنید.حتی اختصاص دادن چند دقیقه در روز برای ابراز عشق و علاقه، میتواند تاثیر زیادی داشته باشد.
تمرکز بر حضور کامل در لحظه و توجه به نیازهای طرف مقابل، میتواند رابطه شما را تقویت کند.
تکنولوژی را کنار بگذارید و تمام توجه خود را به فردی که دوستش دارید معطوف کنید.
12. عدم قدردانی
عدم قدردانی از تلاشها و زحمات طرف مقابل، میتواند یکی از مخربترین عوامل در روابط عاشقانه باشد. وقتی یک طرف به طور مداوم برای رابطه تلاش میکند، اما طرف مقابل از او قدردانی نمیکند، ممکن است او احساس کند که تلاشهایش بیارزش هستند و دیگر انگیزهای برای ادامه دادن نداشته باشد. ابراز قدردانی، یک راه ساده و موثر برای تقویت رابطه و نشان دادن عشق و علاقه است. میتوانید با گفتن “متشکرم”، نوشتن یک یادداشت تشکرآمیز یا انجام یک کار محبتآمیز، قدردانی خود را نشان دهید. باید به طور خاص به کارهایی که طرف مقابل انجام میدهد اشاره کنید و به او نشان دهید که متوجه زحمات او هستید. حتی کوچکترین کارها را هم نادیده نگیرید و به خاطر آنها سپاسگزار باشید. قدردانی باعث ایجاد حس مثبت و تقویت پیوند عاطفی بین زوجها میشود.
13. عدم حمایت از اهداف و آرزوها
وقتی یک طرف از اهداف و آرزوهای طرف مقابل حمایت نمیکند، ممکن است او احساس کند که تنها است و نمیتواند به طور کامل خود را در رابطه ابراز کند. حمایت از اهداف و آرزوها، نشان دهنده عشق، اعتماد و احترام است. میتوانید با تشویق طرف مقابل، کمک به او در دستیابی به اهدافش و ابراز ایمان به تواناییهای او، حمایت خود را نشان دهید. 
حتی اگر با اهداف او موافق نیستید، سعی کنید درک کنید که چرا برای او مهم هستند و از او حمایت کنید. تشویق یکدیگر به دنبال کردن رویاها، باعث تقویت اعتماد به نفس و ایجاد حس رضایت در زندگی میشود. از موفقیتهای یکدیگر خوشحال باشید و به هم تبریک بگویید. حمایت از اهداف و آرزوها، نشان میدهد که شما به آینده رابطه خود اهمیت میدهید.
14. مشکلات حل نشده گذشته
مشکلات حل نشده گذشته، میتوانند مانند سایهای بر روابط عاشقانه حاضر تاثیر بگذارند. اگر زوجها نتوانند مشکلات گذشته خود را به طور کامل حل کنند، این مشکلات ممکن است دوباره ظاهر شوند و باعث ایجاد تنش و درگیری شوند. باید زوجها با یکدیگر صحبت کنند و سعی کنند مشکلات گذشته خود را به طور سازنده حل کنند. میتوانید از یک مشاور خانواده کمک بگیرید تا به شما در این فرآیند کمک کند. بخشش خود و طرف مقابل، کلید رهایی از بار گذشته و ایجاد یک آینده بهتر است. به جای سرزنش یکدیگر، بر روی یافتن راه حل برای مشکلات تمرکز کنید. مشکلات حل نشده گذشته، میتوانند مانند یک مانع بر سر راه عشق و صمیمیت قرار بگیرند.
15. تغییر اولویتها و اهداف
با گذشت زمان، اولویتها و اهداف افراد ممکن است تغییر کند. اگر زوجها نتوانند خود را با این تغییرات سازگار کنند، ممکن است از هم دور شوند و احساس کنند که دیگر در یک مسیر نیستند. باید زوجها به طور مداوم با یکدیگر صحبت کنند و در مورد اهداف و اولویتهای جدید خود به اشتراک بگذارند. میتوانید با ایجاد اهداف مشترک جدید و یافتن راههایی برای حمایت از یکدیگر در دستیابی به این اهداف، رابطه خود را تقویت کنید. انعطافپذیری و سازگاری، از ویژگیهای ضروری یک رابطه پایدار هستند. تغییر، یک بخش طبیعی از زندگی است و نباید از آن ترسید. با پذیرش تغییرات و تلاش برای سازگاری با آنها، میتوانید رابطه خود را قویتر و پایدارتر کنید.
