در نی نی سایت، بسیاری از خانم‌ها تجربیات خود را در مورد ریزش مو به اشتراک گذاشته‌اند. با بررسی این تجربیات، فهرستی از شایع‌ترین علل ریزش مو تهیه کرده‌ایم:

• ✅

  کمبود آهن:

  یکی از شایع‌ترین دلایل ریزش مو، کمبود آهن در بدن است.
• ✅

  کم‌کاری تیروئید:

  اختلالات تیروئید می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
• ✅

  پرکاری تیروئید:

  همانند کم کاری، پرکاری تیروئید هم می‌تواند باعث ریزش مو شود.
• ✅

  کمبود ویتامین D:

  سطح پایین ویتامین D در بدن با ریزش مو مرتبط است.
• ✅

  کمبود ویتامین B12:

  این ویتامین برای سلامت موها ضروری است.
• ✅

  استرس و اضطراب:

  استرس‌های شدید و طولانی‌مدت می‌توانند باعث ریزش مو شوند.



• ✅

  تغییرات هورمونی (بارداری، زایمان، یائسگی):

  تغییرات هورمونی در دوران بارداری، بعد از زایمان و در دوران یائسگی می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
• ✅

  سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS):

  این سندروم با اختلالات هورمونی و ریزش مو همراه است.
• ✅

  داروهای خاص:

  برخی داروها، مانند داروهای شیمی‌درمانی، ضد افسردگی و ضد بارداری، می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
• ✅

  رژیم غذایی نامناسب:

  کمبود پروتئین، آهن و سایر مواد مغذی در رژیم غذایی می‌تواند باعث ریزش مو شود.
• ✅

  بیماری‌های خود ایمنی:

  برخی از بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس و آلوپسی آره آتا می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
• ✅

  شوک عصبی یا جراحی:

  تجربه یک شوک عصبی یا انجام جراحی می‌تواند باعث ریزش موی موقت شود.
• ✅

  عفونت‌های قارچی پوست سر:

  عفونت‌های قارچی پوست سر می‌توانند باعث التهاب و ریزش مو شوند.
• ✅

  کشیدن و بستن محکم موها (تریکوتیلومانیا):

  کشیدن و بستن محکم موها به صورت مداوم می‌تواند باعث ریزش مو شود.
• ✅

  استفاده بیش از حد از محصولات حالت‌دهنده مو:

  استفاده بیش از حد از سشوار، اتو مو و مواد شیمیایی حالت‌دهنده مو می‌تواند به موها آسیب برساند و باعث ریزش آن‌ها شود.
• ✅

  وراثت:

  ریزش موی آندروژنیک یا ارثی در زنان نیز شایع است.
• ✅

  شستشوی بیش از حد موها:

  شستشوی بیش از حد موها می‌تواند روغن طبیعی موها را از بین ببرد و باعث خشکی و ریزش آن‌ها شود.
• ✅

  تغذیه نامناسب پوست سر:

  کمبود خون رسانی به فولیکول های مو
• ✅

  بیماری های التهابی:

  بیماری هایی مانند پسوریازیس که پوست سر را درگیر می کند.
• ✅

  بهره‌گیری از شامپوهای نامناسب:

  شامپوهای حاوی مواد شیمیایی قوی میتوانند به موها آسیب بزنند.
• ✅

  مصرف دخانیات:

  سیگار کشیدن باعث اختلال در گردش خون و در نتیجه ریزش مو می شود.

این لیست شامل شایع ترین دلایلی است که کاربران نی نی سایت در مورد ریزش مو تجربه کرده اند. اما فراموش نکنید که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، حتما باید به پزشک متخصص مراجعه کنید.

21 دلیل ریزش موی شدید در زنان: تجربیات نی نی سایت

1. کم خونی و فقر آهن

بسیاری از کاربران نی نی سایت به کم خونی و به ویژه کمبود آهن به عنوان عامل اصلی ریزش مو اشاره کرده‌اند.ذخایر پایین آهن (فریتین) می‌تواند باعث ضعف ریشه مو و در نتیجه ریزش مو شود.مصرف مکمل‌های آهن تحت نظر پزشک و متخصص تغذیه اغلب به بهبود این وضعیت کمک کرده است.برخی از کاربران ذکر کرده‌اند که آزمایش فریتین باید به طور خاص درخواست داده شود، زیرا ممکن است در آزمایش خون روتین بررسی نشود.غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز، اسفناج و عدس نیز می‌توانند در بهبود سطح آهن خون موثر باشند.

ریزش مو ناشی از کم خونی معمولا با خستگی و رنگ پریدگی نیز همراه است.

آزمایش خون و بررسی سطح آهن، اولین قدم برای تشخیص این علت است.بهتر است از مصرف چای و قهوه بلافاصله بعد از غذاهای آهن دار خودداری کنید، زیرا جذب آهن را کاهش می دهند.

2. مشکلات تیروئید (کم کاری یا پرکاری)

اختلالات تیروئید، هم کم کاری و هم پرکاری، می‌توانند بر رشد مو تاثیر بگذارند. این مشکلات هورمونی باعث اختلال در چرخه رشد مو می‌شوند و ریزش مو را تحریک می‌کنند. بسیاری از کاربران نی نی سایت تجربه خود از ریزش مو ناشی از مشکلات تیروئید را به اشتراک گذاشته‌اند. تشخیص دقیق با آزمایش خون و مراجعه به متخصص غدد امکان پذیر است. درمان دارویی تحت نظر پزشک متخصص می‌تواند به کنترل سطح هورمون تیروئید و بهبود ریزش مو کمک کند. ریزش موی ناشی از تیروئید معمولا همراه با تغییرات در وزن، خستگی و تغییرات خلقی است. صبر و پیگیری درمان، کلید بهبود این نوع ریزش مو است. مصرف منظم داروهای تیروئید و انجام آزمایشات دوره‌ای برای بررسی سطح هورمون ضروری است.

3. استرس و اضطراب

استرس‌های شدید و طولانی مدت می‌توانند باعث ریزش موی تلوژن افلوویوم شوند. در این حالت، تعداد زیادی از فولیکول‌های مو به طور همزمان وارد مرحله استراحت می‌شوند و بعد از چند ماه ریزش پیدا می‌کنند. بسیاری از کاربران نی نی سایت به تاثیر استرس ناشی از مشکلات خانوادگی، کاری و تحصیلی بر ریزش مو اشاره کرده‌اند. روش‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا و مشاوره می‌توانند به کاهش ریزش مو کمک کنند. ورزش منظم و داشتن خواب کافی نیز در کاهش استرس موثر هستند. در برخی موارد، مراجعه به روانپزشک و مصرف داروهای ضد اضطراب ممکن است ضروری باشد. پیدا کردن راهکارهایی برای کاهش استرس و افزایش آرامش، تاثیر مستقیمی بر سلامت موها دارد. تغییر سبک زندگی و اولویت قرار دادن سلامت روان، گام مهمی در درمان ریزش موی ناشی از استرس است.

4. بارداری و زایمان

تغییرات هورمونی در دوران بارداری و به ویژه بعد از زایمان می‌تواند باعث ریزش موی شدید شود. افزایش سطح هورمون‌ها در دوران بارداری باعث می‌شود که موها ضخیم‌تر و پرپشت‌تر به نظر برسند، اما بعد از زایمان، با کاهش سطح هورمون‌ها، ریزش مو شروع می‌شود. این نوع ریزش مو معمولا موقتی است و بعد از چند ماه بهبود می‌یابد. مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری در دوران بارداری و شیردهی می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. تغذیه سالم و کافی نیز در این دوران بسیار مهم است. بهره‌گیری از شامپوهای ملایم و مراقبت ملایم از موها می‌تواند از آسیب بیشتر به موها جلوگیری کند. اگر ریزش مو بعد از یک سال از زایمان همچنان ادامه داشت، مراجعه به پزشک ضروری است. استراحت کافی و کاهش استرس نیز در دوران بعد از زایمان اهمیت زیادی دارد.

5. شیردهی

شیردهی نیز می‌تواند باعث ریزش مو شود، زیرا بدن مادر در این دوران انرژی و مواد مغذی زیادی را صرف تولید شیر می‌کند. این امر می‌تواند باعث کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری برای رشد مو شود. مصرف مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی تحت نظر پزشک می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. تغذیه سالم و متعادل و مصرف مایعات کافی نیز در این دوران بسیار مهم است. استراحت کافی و کاهش استرس نیز می‌تواند به بهبود وضعیت موها کمک کند. در برخی موارد، قطع شیردهی ممکن است به توقف ریزش مو کمک کند، اما این تصمیم باید با مشورت پزشک گرفته شود. بهره‌گیری از شامپوهای ملایم و اجتناب از بهره‌گیری از حرارت زیاد بر روی موها می‌تواند از آسیب بیشتر به موها جلوگیری کند. مصرف غذاهای غنی از پروتئین و آهن در دوران شیردهی ضروری است.

6. رژیم غذایی نامناسب و کمبود ویتامین‌ها

رژیم‌های غذایی سخت و غیر اصولی که باعث کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری می‌شوند، می‌توانند باعث ریزش مو شوند.کمبود ویتامین D، ویتامین B12، بیوتین، زینک و سلنیوم از جمله عواملی هستند که می‌توانند باعث ریزش مو شوند.مصرف مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی تحت نظر پزشک یا متخصص تغذیه می‌تواند به بهبود وضعیت موها کمک کند.تغذیه سالم و متنوع و مصرف غذاهای غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری است.اجتناب از رژیم‌های غذایی سخت و غیر اصولی و تمرکز بر تغذیه سالم و متعادل بسیار مهم است.

آزمایش خون برای بررسی سطح ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به تشخیص دقیق کمبودها کمک کند.

مصرف آب کافی و هیدراته نگه داشتن بدن نیز برای سلامت موها ضروری است.مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه، نقش مهمی در تامین ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن دارد.

7. سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یک اختلال هورمونی است که می‌تواند باعث ریزش مو، آکنه، افزایش وزن و نامنظمی قاعدگی شود. افزایش سطح آندروژن‌ها (هورمون‌های مردانه) در این بیماری باعث ریزش مو با الگوی مردانه می‌شود. تشخیص PCOS با آزمایش خون و سونوگرافی امکان پذیر است. درمان PCOS شامل تغییر سبک زندگی، مصرف داروها و درمان‌های هورمونی است. کنترل وزن و رژیم غذایی سالم می‌تواند به بهبود علائم PCOS کمک کند. مصرف داروهای ضد آندروژن می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. مراجعه به پزشک متخصص زنان و غدد برای تشخیص و درمان PCOS ضروری است. ریزش مو ناشی از PCOS معمولا در قسمت جلوی سر و فرق سر بیشتر است.

8. مصرف برخی داروها

مصرف برخی داروها مانند داروهای شیمی درمانی، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد انعقاد خون، داروهای ضد فشار خون و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می‌تواند باعث ریزش مو شود. در صورت مصرف این داروها و مشاهده ریزش مو، با پزشک خود مشورت کنید. قطع مصرف دارو یا تغییر دارو ممکن است به توقف ریزش مو کمک کند، اما این تصمیم باید با مشورت پزشک گرفته شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای دیگری را برای کاهش عوارض جانبی داروها تجویز کند. بررسی بروشور داروها و اطلاع از عوارض جانبی احتمالی آنها مهم است. درمان‌های موضعی و شامپوهای ضد ریزش ممکن است به کاهش ریزش مو کمک کنند. تغذیه سالم و مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به تقویت موها در طول دوره مصرف دارو کمک کند.

9. عفونت‌های قارچی پوست سر

عفونت‌های قارچی پوست سر مانند کچلی می‌توانند باعث ریزش مو، خارش و التهاب پوست سر شوند. این عفونت‌ها معمولا با داروهای ضد قارچ خوراکی یا موضعی درمان می‌شوند. تشخیص عفونت قارچی با معاینه پوست سر و انجام آزمایشات لازم امکان پذیر است. رعایت بهداشت فردی و جلوگیری از تماس با افراد مبتلا به عفونت قارچی می‌تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند. بهره‌گیری از شامپوهای ضد قارچ می‌تواند به درمان عفونت قارچی کمک کند. در صورت مشاهده علائم عفونت قارچی، به پزشک مراجعه کنید. عدم درمان عفونت قارچی می‌تواند باعث آسیب دائمی به فولیکول‌های مو و ریزش دائمی مو شود. شستشوی منظم موها و خشک نگه داشتن پوست سر می‌تواند از بروز عفونت قارچی جلوگیری کند.

10. بیماری‌های خود ایمنی

بیماری‌های خود ایمنی مانند آلوپسی آره آتا (Alopecia Areata) می‌توانند باعث ریزش مو شوند. در این بیماری‌ها، سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو حمله می‌کند و باعث ریزش مو می‌شود. تشخیص بیماری خود ایمنی با انجام آزمایشات خون و معاینه پوست سر امکان پذیر است. درمان بیماری‌های خود ایمنی شامل داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و درمان‌های موضعی است. استرس می‌تواند باعث تشدید علائم بیماری‌های خود ایمنی شود. مراجعه به پزشک متخصص پوست و مو برای تشخیص و درمان بیماری خود ایمنی ضروری است. آلوپسی آره آتا می‌تواند باعث ریزش مو به صورت سکه‌ای یا ریزش کامل موها شود. درمان‌های موضعی مانند کورتیکواستروئیدها می‌توانند به تحریک رشد مو در نواحی آسیب دیده کمک کنند.

11. وراثت و ژنتیک

وراثت و ژنتیک نقش مهمی در ریزش مو دارند.اگر در خانواده سابقه ریزش مو وجود داشته باشد، احتمال ریزش مو در شما نیز بیشتر است.ریزش موی آندروژنیک (طاسی با الگوی مردانه یا زنانه) یک نوع ریزش موی ارثی است که در مردان و زنان رخ می‌دهد.اگر سابقه ریزش مو در خانواده خود دارید، بهتر است از سنین پایین‌تر مراقبت از موهای خود را شروع کنید.بهره‌گیری از شامپوهای ضد ریزش، مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی و درمان‌های موضعی می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند.در برخی موارد، کاشت مو می‌تواند یک راه حل دائمی برای ریزش موی ارثی باشد.

مراجعه به پزشک متخصص پوست و مو برای تشخیص و درمان ریزش موی ارثی ضروری است.

ریزش موی آندروژنیک در زنان معمولا با نازک شدن موها در قسمت فرق سر همراه است.داروهایی مانند ماینوکسیدیل و فیناستراید می‌توانند به کاهش ریزش موی آندروژنیک کمک کنند، اما مصرف این داروها باید تحت نظر پزشک باشد.

12. بهره‌گیری از محصولات مراقبت از موی نامناسب

بهره‌گیری از محصولات مراقبت از موی نامناسب مانند شامپوهای قلیایی، رنگ موهای شیمیایی، مواد فر و صاف کننده مو می‌توانند باعث آسیب به موها و ریزش مو شوند.بهره‌گیری از شامپوهای ملایم و فاقد سولفات، رنگ موهای گیاهی و مواد مراقبت از موی طبیعی می‌تواند از آسیب به موها جلوگیری کند.اجتناب از استفاده مکرر از حرارت زیاد بر روی موها مانند سشوار و اتو مو نیز می‌تواند به حفظ سلامت موها کمک کند.قبل از بهره‌گیری از هر محصول مراقبت از مو، برچسب آن را به دقت مطالعه کنید و از عدم وجود مواد شیمیایی مضر اطمینان حاصل کنید.

انتخاب محصولات مراقبت از مو بر اساس نوع مو (چرب، خشک، معمولی) مهم است.

شستشوی بیش از حد موها نیز می‌تواند باعث خشکی و آسیب به موها شود.بهره‌گیری از ماسک‌های موی طبیعی مانند ماسک روغن نارگیل، ماسک آلوئه ورا و ماسک تخم مرغ می‌تواند به تقویت و تغذیه موها کمک کند.

13. کشیدن و کندن مو (تریکوتیلومانیا)

تریکوتیلومانیا یک اختلال روانی است که در آن فرد به طور اجباری موهای خود را می‌کشد یا می‌کند. این عمل می‌تواند باعث ریزش مو، التهاب پوست سر و آسیب به فولیکول‌های مو شود. درمان تریکوتیلومانیا شامل روان درمانی و مصرف داروهای ضد افسردگی است. آگاهی از این اختلال و تلاش برای کنترل آن می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. حمایت خانواده و دوستان می‌تواند در درمان این اختلال بسیار موثر باشد. مراجعه به روانپزشک یا روانشناس برای تشخیص و درمان تریکوتیلومانیا ضروری است. در برخی موارد، هیپنوتیزم می‌تواند به درمان این اختلال کمک کند. شناسایی عوامل تحریک کننده و تلاش برای اجتناب از آنها می‌تواند به کاهش دفعات کشیدن مو کمک کند.

14. کمبود پروتئین

موها از پروتئین ساخته شده‌اند، بنابراین کمبود پروتئین در رژیم غذایی می‌تواند باعث ضعیف شدن و ریزش موها شود. مصرف منابع پروتئینی کافی مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ، لبنیات، حبوبات و آجیل‌ها برای حفظ سلامت موها ضروری است. در صورت کمبود پروتئین، می‌توانید از مکمل‌های پروتئینی نیز استفاده کنید، اما قبل از مصرف هرگونه مکمل، با پزشک خود مشورت کنید. مصرف غذاهای غنی از اسیدهای آمینه ضروری نیز برای سلامت موها مهم است. رژیم‌های گیاهخواری باید به گونه‌ای طراحی شوند که پروتئین مورد نیاز بدن را تامین کنند. ریزش مو ناشی از کمبود پروتئین معمولا همراه با ضعف و خستگی است. بررسی رژیم غذایی و اطمینان از دریافت پروتئین کافی، اولین قدم برای درمان این نوع ریزش مو است. مصرف پروتئین باید در طول روز به طور یکنواخت توزیع شود.

15. تغییرات هورمونی در دوران یائسگی

تغییرات هورمونی در دوران یائسگی می‌تواند باعث ریزش مو، نازک شدن موها و خشکی پوست سر شود.کاهش سطح استروژن در این دوران باعث افزایش سطح آندروژن‌ها (هورمون‌های مردانه) می‌شود که می‌تواند باعث ریزش مو با الگوی مردانه شود.درمان‌های هورمونی می‌تواند به کاهش ریزش مو در دوران یائسگی کمک کند، اما قبل از شروع هرگونه درمان هورمونی، با پزشک خود مشورت کنید.مصرف فیتواستروژن‌ها (استروژن‌های گیاهی) می‌تواند به تعادل هورمون‌ها کمک کند.رژیم غذایی سالم و ورزش منظم می‌تواند به کاهش علائم یائسگی و بهبود سلامت موها کمک کند.

بهره‌گیری از شامپوهای ملایم و اجتناب از بهره‌گیری از حرارت زیاد بر روی موها می‌تواند از آسیب بیشتر به موها جلوگیری کند.

مراجعه به پزشک متخصص زنان برای مشاوره و درمان علائم یائسگی ضروری است.ریزش مو در دوران یائسگی معمولا به تدریج اتفاق می‌افتد.

16. بیماری‌های التهابی پوست سر

بیماری‌های التهابی پوست سر مانند پسوریازیس و درماتیت سبورئیک می‌توانند باعث ریزش مو، خارش، قرمزی و پوسته ریزی پوست سر شوند. این بیماری‌ها معمولا با داروهای موضعی و خوراکی درمان می‌شوند. تشخیص بیماری التهابی پوست سر با معاینه پوست سر و انجام آزمایشات لازم امکان پذیر است. رعایت بهداشت فردی و جلوگیری از خاراندن پوست سر می‌تواند از تشدید علائم بیماری جلوگیری کند. بهره‌گیری از شامپوهای درمانی می‌تواند به کاهش التهاب و خارش پوست سر کمک کند. در صورت مشاهده علائم بیماری التهابی پوست سر، به پزشک مراجعه کنید. استرس می‌تواند باعث تشدید علائم بیماری‌های التهابی پوست سر شود. مرطوب نگه داشتن پوست سر می‌تواند به کاهش خارش و پوسته ریزی کمک کند.

17. کمبود روی (زینک)

روی یک ماده معدنی ضروری برای سلامت موها است. کمبود روی می‌تواند باعث ریزش مو، شکنندگی موها و کاهش رشد موها شود. مصرف مکمل‌های روی می‌تواند به بهبود وضعیت موها کمک کند، اما قبل از مصرف هرگونه مکمل، با پزشک خود مشورت کنید. غذاهای غنی از روی مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهی، آجیل‌ها و حبوبات را در رژیم غذایی خود بگنجانید. کمبود روی معمولا همراه با مشکلات پوستی و ضعف سیستم ایمنی است. آزمایش خون برای بررسی سطح روی می‌تواند به تشخیص کمبود روی کمک کند. مصرف بیش از حد روی نیز می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد، بنابراین مصرف مکمل‌های روی باید تحت نظر پزشک باشد. روی نقش مهمی در تولید کراتین، پروتئین اصلی سازنده موها، دارد. مصرف ویتامین C می‌تواند به جذب بهتر روی در بدن کمک کند.

18. سوء تغذیه ناشی از بیماری‌های گوارشی

بیماری‌های گوارشی مانند بیماری سلیاک، بیماری کرون و کولیت زخمی می‌توانند باعث سوء تغذیه و کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری برای سلامت موها شوند. این کمبودها می‌توانند باعث ریزش مو شوند. درمان بیماری‌های گوارشی و پیروی از رژیم غذایی مناسب می‌تواند به بهبود وضعیت موها کمک کند. مصرف مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی تحت نظر پزشک می‌تواند به جبران کمبودها کمک کند. مراجعه به متخصص گوارش برای تشخیص و درمان بیماری‌های گوارشی ضروری است. جذب مواد مغذی در بدن افراد مبتلا به بیماری‌های گوارشی ممکن است مختل شود. ریزش مو ناشی از بیماری‌های گوارشی معمولا با علائم گوارشی مانند اسهال، درد شکم و نفخ همراه است. تغذیه سالم و اجتناب از غذاهای فرآوری شده می‌تواند به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک کند.

19. کمبود ویتامین D

ویتامین D نقش مهمی در رشد موها دارد. کمبود ویتامین D می‌تواند باعث ریزش مو، نازک شدن موها و کاهش رشد موها شود. قرار گرفتن در معرض نور خورشید، مصرف غذاهای غنی از ویتامین D و مصرف مکمل‌های ویتامین D می‌تواند به بهبود وضعیت موها کمک کند. آزمایش خون برای بررسی سطح ویتامین D می‌تواند به تشخیص کمبود ویتامین D کمک کند. مصرف مکمل‌های ویتامین D باید تحت نظر پزشک باشد. افرادی که پوست تیره دارند یا کمتر در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند. ویتامین D نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن نیز دارد. کمبود ویتامین D معمولا همراه با خستگی، درد استخوان و ضعف عضلانی است. غذاهای غنی از ویتامین D شامل ماهی‌های چرب، زرده تخم مرغ و شیر غنی شده است.

20. استرس اکسیداتیو

استرس اکسیداتیو ناشی از رادیکال‌های آزاد می‌تواند به سلول‌های بدن از جمله فولیکول‌های مو آسیب برساند و باعث ریزش مو شود. مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها مانند ویتامین C، ویتامین E، سلنیوم و روی می‌تواند به کاهش استرس اکسیداتیو و حفظ سلامت موها کمک کند. غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها مانند میوه‌ها و سبزیجات رنگی را در رژیم غذایی خود بگنجانید. استرس، آلودگی هوا، مصرف سیگار و الکل می‌توانند باعث افزایش استرس اکسیداتیو در بدن شوند. فعالیت بدنی منظم می‌تواند به کاهش استرس اکسیداتیو کمک کند. مصرف مکمل‌های آنتی‌اکسیدان باید تحت نظر پزشک باشد. آنتی‌اکسیدان‌ها نقش مهمی در حفظ سلامت پوست و جلوگیری از پیری زودرس نیز دارند. کاهش قرار گرفتن در معرض عوامل ایجاد کننده استرس اکسیداتیو، گام مهمی در حفظ سلامت موها است.

21. بیماری‌های مزمن

بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و عروقی و بیماری‌های کلیوی می‌توانند باعث اختلال در عملکرد بدن و کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری شوند که این امر می‌تواند باعث ریزش مو شود.کنترل و مدیریت این بیماری‌ها می‌تواند به بهبود وضعیت موها کمک کند.پیروی از رژیم غذایی مناسب و مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک برای کنترل بیماری‌های مزمن ضروری است.مصرف مکمل‌های ویتامین و مواد معدنی تحت نظر پزشک می‌تواند به جبران کمبودها کمک کند.استرس می‌تواند باعث تشدید علائم بیماری‌های مزمن شود.

مراجعه منظم به پزشک و انجام آزمایشات دوره‌ای برای بررسی وضعیت بیماری ضروری است.

ریزش مو ناشی از بیماری‌های مزمن معمولا با سایر علائم بیماری همراه است.حفظ سبک زندگی سالم و فعال می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن کمک کند.